Over mij 

Hallo

Mijn naam is Danielle Coolen, ik ben inmiddels 40 jaar en samen met mijn man en zoontje wonen we in het buitengebied van Asten Heusden samen met onze 5 dobermanns (tsja een uit de hand gelopen hobby) onze kat Mouse onze kippen , de dwerg geit Polleke en mini varkentje Beatle genaamd. Tegenover ons huis begint vrijwel direct het natuurgebied De grote Peel. Ideaal voor lange wandelingen met onze dobers.

Als mensen me vragen hoe ik in de dobers terecht ben gekomen dan vertel ik met een grote glimlach dat het niet mijn idee was. Mijn man was altijd al groot fan van een dobermann. Volgens hem was het de mooiste verschijning in de hondenwereld. Ik zelf vond ze zeker ook heel erg mooi maar door alle negatieve verhalen over neurotische zenuwachtige karaktertrekjes en het imposante imago zag ik het toch niet zo zitten en koos liever voor een ander ras. Toen we onze lieve duitse herder moesten laten inslapen wisten we zeker dat er weer een nieuwe hond zou komen. Johan sprak hierbij wederom zijn grote wens voor een dobermann uit. Ik hield het in de eerste instantie wat af maar vond het wel zo eerlijk om me toch meer te verdiepen in het ras. En ja waar ga je dan beginnen met zoeken. Juist zoals vele mensen ben ik op marktplaats gaan zoeken en jawel niet er bij ons vandaan was een hobbyfokker met een nestje pups waarvan er nog enkele een nieuw baasje zochten. Ik belde en maakte een afspraak om te komen kijken. Ik zou alleen gaan en had niets tegen Johan of ook maar iemand verteld. De dag van de afspraak kwam en eenmaal daar werd k ontvangen door een gezellig gezin met drie dobers, eentje had wel een stamboom maar de andere twee niet. Dat kon mij niet deren want de stamboompapieren leg je toch maar in een lade. Allebei de ouderdieren waren aanwezig en de pups waren zo leuk. Na een uurtje kletsen en vragen stellen was ik om en besloot om een pup te nemen. Ze waren al oud genoeg dus mocht ons nieuwe hondje meteen mee. Opgetogen reed ik naar huis met onze nieuwe vriend Cash. Thuis was het aan Johan (die van niets wist) de eer om zijn nieuwe vriendje en hopelijk grote droom uit de auto te gaan halen. Nou het was liefde op het eerste gezicht. Helaas is Cash veel te vroeg aan zijn einde gekomen. Hij is aangereden door een auto en dat is hem fataal geworden. Cash was pas 8 maanden oud. We waren er allemaal stuk van maar vooral Johan ging kapot van verdriet. De stilte in huis was oorverdovend en het leek zo verschrikkelijk leeg. Na een week hebben we de fokker van Cash gebeld om te informeren of ze op korte termijn weer een nestje zouden verwachten. Dol gelukkig waren we toen ze vertelden dat ze een nestje hadden en nog leuker was het dat het half broertjes en zusjes waren van Cash. Na twee weken konden we onze nieuwe pup gaan ophalen. Ice was in tegenstelling tot Cash een stuk rustiger en daarnaast leek het als of hij mij had uitgezocht als zijn baasje. Waar Cash alles zou hebben gedaan voor Johan deed Ice dat voor mij. behalve wanneer hij dacht er eten mee te kunnen scoren dan deed hij alles voor iedereen hahahah. Dat is nog steeds zo trouwens.

Toen Ice anderhalf jaar oud was vonden we het een gezellig idee om er een speelkameraadje voor Ice bij te nemen. Door Ice was ik zelf ook helemaal om en op de paar neurotische trekjes van Ice na kon ik er prima mee leven. Het moest wel een teefje worden en misschien dat we er in de toekomst dan ook wel een nestje mee zouden kunnen gaan fokken. Omdat ik me inmiddels meer verdiept had in het ras wist ik wel zeker dat ik een teefje met stamboom wilde die bij een erkende fokker vandaan zou komen. Dat Dobervriendinnetje was Ischa. Mijn oogappeltje en de echte madre del familias. Met haar heb ik de eerste stappen in de wereld van de show, sporten gezet en alles gedaan wat er bij komt kijken om in de toekomst een nestje met haar te kunnen fokken. Geduldig heeft ze mijn gestuntel geaccepteerd en altijd haar uiterste best gedaan en samen zijn we gegroeid. Ze staat nog steeds elke dag aan mijn zijde en ze blijft mijn pareltje waar ik zo veel aan te danken heb.

Toen we drie jaar geleden ons nieuwe huis hadden gevonden en we klaar waren met verbouwen was ik meer Dober verslaafd zelfs dan mijn man en begon mijn wens om een keer een nestje te fokken steeds vastere vormen, en niet alleen dat mijn nieuwe passie was geboren. Ik wilde alleen een nestje fokken als ik alles volgens de regels en gezondheidstesten kon doen en hier ook mijn eigen kennelnaam aan kunnen verbinden. Zo kwam het dat ik mijn kinologische kennis deel 1 gehaald heb om een breede basiskennis te hebben en heb ik uiteindelijk mijn eigen kennelnaam aangevraagd. SVEJO DANCO DOBERMANNS.

Omdat het een karige bedoeling is om een kennel te hebben met maar 1 teefje en we inmiddels meer dan ruimte genoeg hadden besloten we op zoek te gaan naar een tweede teefje. Bij de zelfde kennel als waar we Ischa hadden gekocht, hebben we ook Bayla gehaald. Ze kwam wel uit een andere bloedlijn zodat we met haar ook echt een tweede lijn konden beginnen. Helaas bleek er in het nestje van Bayla twee nestbroertjes DCM te hebben. Bayla zelf is kern gezond maar omdat ik bang ben dat ze het wel door zou kunnen vererven aan haar pups hebben we besloten om haar nooit in te zetten voor een nestje. Echter hoort ze zeker wel bij mijn gezin en heeft ze haar plekje in onze roedel meer dan verdiend door haar fantastische gouden karakter. Ze blijft bij ons tot haar dood en ik hoop dat we nog heeeeeeel lang van haar mogen genieten.

Inmiddels heeft Ischa vorig jaar haar eerste nestje gehad en uit dit nestje hebben we Ashra gehouden. Ashra is officieel ook van mijn zoontje Sven. Hij heeft zo hard mee geholpen met alles, met het zorgen voor de hondjes en het assisteren naar de shows dat hij het meer dan verdiend heeft om zijn eigen hondje te hebben. Ashra is een echte tomboy, stoer, een tikje dominant erg leergierig en voor ons als gezin een echte knuffelhond, naar anderen toe is ze vriendelijk maar wat meer terughoudend en kan ze er haar eigen mening op na houden. Ze is het beste maatje van Bayla. Dat is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat Bayla haar al in het nest had geadopteerd. Bayla heeft Ischa ook echt mee geholpen met het groot brengen van de pups en Ashra was een van de pups die Bayla steenvast uitzocht om over te moederen.

Echter bleef de wens om toch een tweede lijn in mijn kennel te hebben en daarom hebben we in het begin van dit jaar Zoe mogen verwelkomen. Zoe is geimporteerd uit Bosnie en buiten het feit dat ze echt heeeeeel erg mooi is is ze ook echt heeeeel erg vrolijk en lief. Ze is echt een blij ei en gaat van de ene ongein in de andere. Ze is altijd enthousiast en wil dolgraag voor je werken en vooral met je spelen. Het is nu nog een klein hondje met een heeeeeel groot hart.

En nu...…… nu ben ik behalve apetrots op mijn fantastische honden opnieuw aan een studie begonnen en hoop ik over een jaartje mijn eigen kleinschalige hondendagopvang en dobermann vakantiepension te kunnen starten maar mijn passie zal toch zeker bij mijn kennel blijven.

Ik vind het een grote verantwoordlijkheid maar ook echt een eer dat ik met mijn puppy's andere mensen en gezinnen gelukkig kan maken met een dobervriendje of vriendinnetje voor heel veel jaren. Mijn prioriteit in het fokken ligt dan ook zeker niet alleen maar in de schoonheid maar absoluut ook in de gezondheid en het karakter van de hondjes. Bij elk nestje hebben beide ouderdieren al de vereiste gezondheidstesten gehad, de vereiste show resultaten en africhtings qualificaties gehaald. Daarnaast blijft een hondje wat in mijn kennel geboren is altijd een hondje wat een beetje van mij is. Zowel het hondje als hun baasjes zullen dan ook altijd welkom zijn. Voor een kopje koffie, raad en daad en in voor maar zeker ook in tegenspoed. De hondjes die in mijn kennel geboren worden verdienen dan ook een fijn warm mandje en een thuis waar ze ook echt een deel kunnen gaan worden van een gezin. Dat vind ik het aller belangrijkste van alles!!!!!

Nieuwsgierig geworden...….. klik dan ook eens op de namen van mijn hondjes. Daarin stel ik elke hond aan je voor. Of ben je op zoek naar een pup kijk dan eens bij het kopje pups/nesten.